ประสบการณ์คนไทยในปักกิ่ง (1) - ภาคเปิดปฐมบท

     ช่วงเวลาสองปีที่ผ่านมา  จขบ.ได้เดินทางไปศึกษาต่อที่เมืองปักกิ่ง ประเทศจีน  ในการเดินทางไปศึกษาครั้งนี้เป็นอะไรที่มีคำว่า "ครั้งแรก" เยอะมาก

- ครั้งแรกที่เดินทางออกนอกประเทศคนเดียว
- ครั้งแรกที่ไปเรียนคนเดียว  ทำเรื่องต่างๆเดินเอกสารติดต่อทางโรงเรียนคนเดียว
- ครั้งแรกที่อยู่หอ (ไม่เคยอยู่หอเลยสักครั้ง)
- ครั้งแรกที่เรียนรู้การทำอาหารและทำสิ่งต่างๆในีวิตประจำวันแบบลุยเดียว
- ครั้งแรกที่ห่างบ้านเป็นเวลานาน และไม่มีเพื่อนมาด้วยเลย

เทียนถาน สถานที่บูชาฟ้า (ปักกิ่ง)

สารพัดกับครั้งแรกนี้  แม้จะกลัวมากแต่ก็ต้องเดินไปข้างหน้า

     การอยู่ในสถานที่ใหม่ๆ  สังคมใหม่ๆ พบเจอผู้คนใหม่ๆ  ทั้งจากทวีปต่างๆมากมาย  ต่างภาษาต่างวัฒนธรรมกัน  แน่นอน   ย่อมมีความรู้สึกคิดถึงบ้านขึ้นมา  แล้วเด็กไทยในต่างประเทศเหล่านั้น  ถึงแม้เทคโนโลยีจะก้าวไกลแค่ไหน  แต่การได้เจอหน้าหรือสัมผัสตัวเป็นๆจากบุคคลที่รักและผูกพันธ์ย่อมดีกว่าการมองเห็นผ่านทางหน้าจอ  พวกเค้ามีกำจัดความเหงาความคิดถึงบ้านได้อย่างไรกัน?

     สำหรับจขบ.แล้วนั้น  การอ่านหนังสือคือการสงบความคิดถึงได้ดีที่สุด  แต่...อย่างที่รู้กันว่าที่เมืองจีนได้ตัดขาดการสื่อสารทางโลกออนไลน์ใหญ่ๆของโลก  เช่น Facebook Twitter Instagram Google Youtube อื้อหือ...เรียกได้ว่าทุกช่องทางสำหรับช่องทางการสื่อสารออนไลน์กับคนไทยในประเทศไทย  การอ่านหนังสืออ่านข่าวสารต่างๆจึงเป็นไปได้ลำบากมากสำหรับคนไทยในประเทศจีน  การอ่านหนังสือจึงเป็นอันตกไปสำหรับจขบ.ในประเทศจีนนี้

     เมื่อไม่สามารถใช้โลกออนไลน์ร่วมกับชาวโลกได้   เราคนไทยผู้มีทักษะการปรับตัวเป็นเลิศจึงต้องหันมาเข้าสังคมออนไลน์ของประเทศจีน  และพวกเราก็ได้ค้นพบกับ www.taobao.com จริงๆแล้วนั้นเราพบโลกออนไลน์เสมือนจริงมากมายในประเทศจีน  แต่มีเจ้าเว็บไซต์นี้แหละที่จะเป็นพระเอก  และเป็นสิ่งที่เราคิดถึงที่สุดเมื่อจากเมืองจีนมา
First